Bidprentjes zijn prentjes die binnen de katholieke gemeenschap uitgedeeld worden ter herinnering aan een bepaalde gebeurtenis: bijvoorbeeld een doop, een eerste communie of een huwelijk, maar met name een begrafenis. De bidprentjes voor overledenen (ook wel doodsprentjes genoemd) zijn bedoeld om de nagedachtenis aan de overledene levend te houden en mensen te vragen te bidden voor zijn of haar ziel. De oudste prentjes dateren uit het einde van de zeventiende eeuw en zijn gemaakt voor geestelijken of andere personen van aanzien. In de loop van de negentiende eeuw werd het gebruik van bidprentjes gemeengoed in katholieke kring, en ook nu nog worden ze uitgegeven.

De voorkant van een bidprentje bestaat van oudsher uit een religieuze voorstelling, bijvoorbeeld een afbeelding van Maria, Jezus of een heilige. Later werd ook wel voor een portret(foto) gekozen van de persoon voor wie het prentje werd uitgegeven. Op de achterkant staan gegevens over de persoon in kwestie. Het prentje bevat vaak ook een oproep tot gebed of een Bijbelse tekst.

Het CBG bezit een collectie van miljoenen bidprentjes uit Nederland en België uit de periode 1800 tot heden. De collectie is samengesteld uit verzamelingen van particulieren en (archief)instellingen.